. . .

 ეს დაგვიანებული მასწავლებლის ბლოგია თუ მასწავლებლის დაგვიანებული  ბლოგი?–ამ კითხვაზე პასუხი ალბათ ტრენინგის ბოლო დღეს მექნება..ალბათ...

   ...ინტელის სასწავლო კურსის შესახებ მანამ შევიტყვე, სანამ ტრენინგები დაიწყებოდა, თანაც იმ ადამიანისგან, ვის თავისუფალ აზროვნებას, დამოკიდებულებებს და ქმედებებს უკვე ძალიან სანდოდ, საიმედოდ და ჩემეულად მივიჩნევდი, ამდენად, წინასწარვე კეთილად განვეწყვე და ისიც კი გადავწყვიტე, სადაც არ უნდა ჩატარებულიყო, გამეგო და პირველივე ტრენინგს დავსწრებოდი... ..ასე არ მოხდა..უკვე ძალიან ბევრი ტრენინგი ჩატარდა ,,უჩემოდ", ბევრისგან მოვისმინე აზრი ამ კურსის შესახებ, არ გადამიფიქრებია, მაგრამ რატომღაც დროს, განწყობას თუ რესურსებს ვეღარ ვპოულობდი.  ..მგონი ვიპოვე..ასე მგონია საკმაოდ ბევრი წლით უკან ვბრუნდები,რათა ხელახლა გამოვიარო ჩემი, როგორც მასწავლებლის ცხოვრების ნაჩქარევად გავლილი ბოლო პერიოდი..იმედი მაქვს ყოველდღიურ ამაო ფუსფუსში გამოვნახავ მინიმუმ 28 საათს ფიქრის, განსჯისა და მოქმედებისათვის და ეს საათები ამაოდ დახარჯული არ აღმოჩნდება.. მინდა ამ ბლოგით აღიწეროს ტრენინგის ყოველი დღე თავისი დადებითი და უარყოფითი შედეგებით...მინდა ბოლოს ვთქვა ბევრჯერ სხვათაგან ნათქვამი–სჯობს გვიან, ვიდრე არასდროს!...